Op woensdag 7 oktober 2015 werd het buitenseizoen traditioneel afgesloten met het afleggen van de Finva-proeven.
Onder redelijke weersomstandigheden werd na de opening en warming-up begonnen aan de vijf onderdelen, met als eerste de 100 meter sprint. Sinds enkele jaren is de indeling van de heats zodanig dat de deelnemers aan elkaar gewaagd zijn en elkaar tot optimale prestaties aanzetten.
Als tweede onderdeel stond het hoogspringen op het programma, maar omdat de aanloop nog wat vochtig was had de organisatie besloten om het programma aan te passen, waardoor er eerst met de kogel werd gestoten. Dit onderdeel werd verrassenderwijs gewonnen door de nestor van de Nederlandse Finva, Rob van den Berg.
Het uitstellen van het hoogspringen heeft weinig effect gehad, want de zon was er niet in geslaagd om door de wolken heen te breken, waardoor de aanloop nog steeds vochtig was. De meeste deelnemers waren daarom voorzichtig en gingen niet tot het uiterste om vijf centimeter hoger te springen met uitzondering van Huub Grupa, die dit moest bekopen met een fikse glijpartij. Hij heeft hier gelukkig geen blessure aan over gehouden, omdat het grootste deel van zijn lichaam wel op de mat landde.
Voor het onderdeel verspringen hebben enkele deelnemers angst in verband met een verhoogde kans op blessures en ook hier was het halen van de minimale eis voor velen al voldoende.
Gelukkig verliep dit onderdeel bijna probleemloos, want er was wel enige discussie over de geldigheid van minimaal één sprong en de toepassing van de regels. In de evaluatie zal dit worden besproken met de juryleden.
De Coopertest was het laatste onderdeel en hier waren de verschillen best groot, maar iedereen is tot het uiterste gegaan. Alle deelnemers hebben zodanig goed gepresteerd dat iedereen het diploma heeft gehaald en die diploma’s zullen weer worden uitgedeeld tijdens het jaarlijkse Finva-etentje.

Twee Finva-sporters die al een tijdje niet mee hadden gedaan, Berend Posthouwer en Homme Schurer, kwamen ook nog even een kijkje nemen en dat was een leuke verrassing voor velen. Na afloop van de proeven werden voor alle vijf onderdelen de eerste drie gehuldigd en maar liefst zeven van de acht mannelijke deelnemers mochten minimaal één keer de gang naar het podium maken, waarbij Joris Prins en Jan Brands de grote uitblinkers waren met ieder vier podiumplaatsen.

Astrid Beerten, helaas alweer de enige vrouwelijke deelnemer, werd ook symbolisch gehuldigd. Ze doet het toch elk jaar maar weer, dit jaar heeft ze zelfs voor de 25ste keer het diploma gehaald. Er zijn in Nederland waarschijnlijk niet veel vrouwen die deze prestatie ook hebben geleverd.

Na de huldigingen was het zaak om snel te douchen en gereed te maken voor de reis naar Deventer toe, waar de middagactiviteit werd gedaan. Wat er zou gebeuren was voor de meeste deelnemers een verrassing.
De mensen die hun auto bij het IJsselhotel hadden geparkeerd maakten met het voetgangerspontje de oversteek naar de andere kant van de IJssel, waar ze werden opgewacht door Jacqueline van Velsen, inderdaad de vrouw van Paultje.
Zij begeleidde de groep naar het bedrijf waar ze werkt, Witteveen en Bos, waar de groep weer compleet werd. Na de ontvangst met een kop koffie of thee met een bijtje (Deventer koek) gaf Jacqueline een presentatie over de werkzaamheden die langs de IJssel worden uitgevoerd in het kader van het project Ruimte voor de rivier. Het bedrijf Witteveen en Bos is bij dit project betrokken als adviesbureau. Vanuit de kamer waar de presentatie werd gehouden konden we al een deel van de werkzaamheden zien, maar na afloop van de presentatie gingen we een wandeling maken en via de spoorbrug gingen we over de IJssel en daalden via een trap af naar de uiterwaarden waar we van dichtbij een beeld konden vormen van het werk dat daar gedaan wordt, zoals overloopgeulen maken en het verstevigen van de pijlers waar de spoorbrug op rust. De werkzaamheden moesten en moeten meermaals worden stilgelegd omdat er weer een bom uit de Tweede Wereldoorlog was gevonden, meestal 500-ponders. Die bommen werden eerst onschadelijk gemaakt of tot ontploffing gebracht op een andere locatie. Via het IJsselhotel en de Wilhelminabrug kwamen we terug in het centrum van de stad, waar bij de Lebuïnuskerk, de derde kerk van Nederland als het gaat om de grootte, stadsgids Nico op ons stond te wachten. Hij, geboren in Maastricht, begeleidde ons bij een stadswandeling van ruim anderhalf uur, die ons voerde van de Lebuïnuskerk via enkele smalle winkelstraatjes en de Brink naar het Bergkwartier. Dat is de toeristische attractie van Deventer waar ook jaarlijks het Dickens-festijn in de maand december wordt gehouden. Bovenop een rivierduin staat de Bergkerk, die we ook even van binnen hebben bekeken. Tijdens deze wandeling hadden we toevallige ontmoeting met de man die nationale bekendheid kreeg door een optreden bij De wereld draait door. Zijn filmpje op YouTube was al anderhalf miljoen (!!) keer bekeken en te vinden door op deze link te klikken.

Na verloop van tijd werden de beentjes moe, de ruggen begonnen zeer te doen en de dorst werd groter, waardoor we besloten om de wandeling te beëindigen en naar onze laatste bestemming van de dag te gaan. Paul had daarvoor biercafé De Heks uitgezocht en daar hebben we onder het genot van een drankje deze geslaagde dag afgesloten.
Onze dank gaat vooral uit naar alle mensen die niet aan de proeven hebben meegedaan maar toch hebben meegewerkt om deze dag te laten slagen en een speciaal woord van dank gaat naar Jacqueline, voor de hartelijke ontvangst bij Witteveen en Bos en de mooie presentatie die ze heeft gegeven.
Hopelijk wordt het volgend jaar weer een succes en het belooft een heel bijzondere dag te worden op sportief gebied, want dan hoopt Rob van den Berg het diploma voor de vijftigste keer te halen. Dit zal niet ongemerkt voorbij gaan verwacht ik.

Klik hier voor de foto’s!!